Friday 23 April 2010

Aku, ayah aku dan duit.


Aku, ayah aku dan duit.

Sejak kecik lagi aku memang sudah biasa pegang duit. Daripada duit sekupang (atau seposen) sehinggalah duit seratus. Masa kecik-kecik dulu, pantang ada duit dalam tangan macam2 benda aku boleh beli, guli la, wau la, anak patung kertas, dan macam2 lah benda2 alah yang aku rasa aku nak beli maka aku pon beli.
Masa aku tadika, bapak aku bagi aku ngan abang aku sorang 2kupang saja. Maklumlah, orang dah jamu makan kat tadika, watper nak bawak duit banyak2. Jadi duit dua kupang tu aku simpan tuk beli guli, kadang2 aku beli la ayaq menet masa dalam perjalanan balik tadika tu. Masa tu, sapa yang beli ayaq menet kira kaya la sebab ayaq menet harga 4 kupang. Hahaha, mcm poyo ja. Memandangkan aku zaman tu banyak bende sangat yang nak dibeli, maka aku terpaksa ikut fiq aulawiyat, apa yang paling penting prioritinya maka akan diletakkan dalam senarai yang teratas. Kalau musim tu musim main guli, tiap2 hari aku beli guli, sbbnya, aku slalu main guli dengan budak2 laki yang dah tua2, kompom aku kalah punya. Kalau main wau, wau aku slalu patah rangka dia. Kadang2 kalau nak save duit, aku buat sendiri. Mercun pulak aku jarang beli sbb aku x berapa suka sangat main mercun. Kadang2 bila aku rasa macam x cukup bajet ja, aku akan pow duit syiling dalam poket ayah aku. Aku rasa ayah aku x perasan kot sebab syiling dalam poket suar dia banyak sangat. Kalau dia perasan pun, aku rasa dia halalkan aja kot. Huhuh…husnuzzon.
Aku paling suka bila sampai hari raya sebab kalau hari raya bapak aku selalu bagi duit raya banyak2. Dekat kawasan rumah aku masa tu, kira ayah aku orang yang paling banyak bagi duit raya dekat anak dia sebab masa aku darjah 1 pun pagi2 buta aku salam dengan ayah aku ja aku dah dapat rm20 ringgit. Kalau jiran2 aku dapat la dalam 2 3ringgit. Bangga aku. Bila dapat duit tu, macam2 benda aku dah bayang nak beli. Bila besaq sikit, maka makin banyak lah duit raya yang aku dapat daripada ayah aku. Paling banyak ayah aku bagi adalah sorang 50rm. Bila dah besaq sikit, aku memang dah malas nak gi raya mana2, kadang2 aku dok rumah pon dah dapat banyak. Berbanding dengan kawan2 aku yang pegi rasa sampai sungai lalang. Dapat seratus pon kira cukup banyak dah tu. Aku teringat lagi masa dulu, aku bila dapat duit raya, nak kata sayang nak mampus dengan duit raya tu, aku sampai iron duit tu bg keras balik. Bendul x bendul hampa pikiaq sendiri. Huhuhu...
Bila aku dah berada beberapa ribu kilometer daripada rumah ni, ayah aku la yang support aku. Aku x mintak pinjaman pon sebab mak aku x bg. Alhamdulillah aku dapat zakat tiap2 tahun. Kalau ayah aku talipon, ayah aku selalu tanya soalan yang sama, duit ada lagi dak? Exam hang bila? Hang cuti bila? Hang x pi mana-mana ka cuti ni?. Seribu kali ayah aku talipon, seribu kali la soklan tu ayah aku tanya. Ayah aku selalu talipon aku awal bulan, aku pon kadang2 tak larat nak jawab sebab soalan yang sama ditanya. TAPI memandangkan aku ni anak yang baik, aku akan jawab jugak walaupun aku dah boring nak jawab soalan tu. KADANG-kadang aku rasa serba salah sebab aku ni hanya talipon ayah aku time aku dah pokai je. Bila duit dalam tangan tinggal 2 3 genih, baru aku talipon suruh ayah aku masuk duit. Kalau ada duit, aku x pulak talipon. Bukan apa, ada sekali tu aku saja-saja talipon ayah aku sebab ada seminggu tu ayah aku talipon aku dekat 3 kali, tanya khabar dan macam2 lagi lah soalan yang releven ditanya oleh bapaknya kepada anaknya yang berada di oversea. JADI aku pon mengambil keputusan untuk menalipon ayah aku menggunakan komputer memandangkan kalau tepon pakai tenet murah lagi. Malangnya, bila aku talipon, bapak aku marah aku pulak, katenye, ya? Ada apa? Pesepa talipon? Kalau x dak urusan lain kali x payah talipon! Padahal niat aku adalah untuk meringankan beban ayah aku sebab ayah aku selalu sangat tepon aku, bukan seminit dua, kadang2 sekali talipon 3o menet. Bukan murah tu. Disitu, walaupun aku berasa sedih kerana aku kena marah dengan ayah aku, tapi aku nampak betapa ayah aku x mau aku ni hidup susah. Biarlah dia yang berhabis duit, asal aku tidak papa disini. Aish... feeling betui laaaa....
Bila tiba musim pameran buku, aku pun mintak duit dekat ayah aku, aku sebenaqnya malu nak mintak duit kat ayah aku sebab aku ni rajin sangat mintak duit. Tapi ayah aku memang selalu pesan dan selalu marah aku, ayah aku kata, kalau xdak duit, habaq kat dia terus, jangan dok pinjam duit kat orang, ayah aku memang x bg pinjam duit kat orang. Aku berasa sangat berbangga mempunyai ayah yang macam ni. Tapi dengan syaratnya, penggunaan duit aku ni memang ketat lah. Ketat tu maksudnya, setiap sen duit yang aku guna aku akan laporkan dekat ayah aku. Kadang2 aku nak pi melepak pun aku report kat ayah aku. Member2 aku ada ja yang pi buat x reti, kadang2 pi rahsia2 tanpa habaq kat mak bapak depa kalau depa nak pi bercuti contoh macam pi alex ka matroh ka mana2 ka. Tapi aku ni lain, aku kena report, kalau tidak mesti ayah aku tanya, awat duit habih cepat sangat? Kalau aku xdak alasan, maka alamat aku x dapat duitlah jawapnya...huhuhu... Walau apa pun yang terjadi, aku tetap akan habaq jugak dekat ayah aku, selalunya aku pi dulu, bila duit dah habis barulah aku talipon habaq, ayah, ayah buh duit buleh dak? Duit kami habih dah laa... nak x nak ayah aku pon bubuh la duit, sebab aku ni antara anak kesayangan dia. Xkan dia nak biaq aku mati kering kat mesir ni. Huhuhu... Kalau aku habaq awal2, nanti takut2 ayah aku x bg pi pulak kan...
Aku ingat lagi zaman aku sekolah tadika dulu, masa aku xdak adik lagi. Ayah aku selalu bawak aku jalan2 petang2 naik moto vespa dia pi round keliling kampung tengok bendang, tengok orang tangkap ikan, tengok orang boh ayaq dalam bendang dan macam2 lagi. Daripada situlah aku hukum bahawa aku ni antara anak kesayangan ayah aku. Tetapi aku kecewa bila aku aku ada adik, ayah aku dah x bawak aku naik vespa dah petang2. Aku hanya dibiarkan bermain guli dengan kawan2 aku. Tempat aku kat depan motor vespa itu diisi pulak oleh adik2 aku yang dua ekor itu. Huhuhu...
Sampai sini sajalah...sekian...aku dah malas nak tulis nostalgia zaman silam... Nak pi makan kenduri rumah baba nan pulak ni...huhuhu

No comments:

Post a Comment